Sakin göllerin kugusuyduk,
Salinarak suyun yanaginda.
Yarilan ekmegin bugusuyduk.
Gözüm yasariyor, yüregim kaniyor.
Olmasaydi sonumuz böyle.
Biri saksimizi çigneyip gitti.
Biri duvarlari yikti, camlari kirdi.
Firtina gelip aramiza serildi.
Biri milyon kere çogaltip hüzünleri,
Her seyi kötüledi, bizi yaraladi.
Biri sarabimizi döktü, soganimizi çaldi,
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kusumuzu!
Cigerim yaniyor, yüregim kaniyor.
Olmasaydi, olmasaydi sonumuz böyle.
Gözüm yasariyor, yüregim kaniyor,
Olmasaydi sonumuz böyle.
Daglarda çoban atesiydik,
Dolanarak mavzer yatagina,
Ceylanin pinara inisiydik.
Gögsüm daraliyor, yüregim kaniyor,
Olmasaydi sonumuz böyle.
Birer yolcuyduk ayni ormanda kaybolmus,
Ayni çitirtiyla ürperen bir serçe,
Hep ayni yerde karsilasirdik tesadüf bu,
Birer tomurcuktuk hayatin kollarinda,
Birer çig damlasiydik,
Bahar sabahinda, gül yapraginda.
Dedim ya, hiç yoktan susturuldu sarkimiz.
Yüregim kaniyor, yüregim kaniyor.
Bitmeseydi, bitmeseydi bizim öykümüz böyle.
Gögsüm daraliyor, yüregim kaniyor.
Olmasaydi sonumuz böyle. |
Favorilere Ekle
